Niki is manisch-depressief
Niki (42) weet sinds een jaar of tien dat ze manisch-depressief is.
Perioden van hypomanie (minder heftig dan een manie) en depressie wisselen elkaar af. Als ze hypomaan is voelt Niki zich alsof ze verliefd is, maar dan honderd keer erger. Ze heeft het gevoel de hele wereld aan te kunnen en stapt op dingen af waar ze normaal nooit op durft af te stappen. Zo regelde ze in het verleden tijdens een hypomanie een opleiding op de media-academie. Ze voelde zich geweldig, maar na een aantal maanden zakte ze terug in een zware depressie. Niki had in die tijd suïcidale gedachten, werd opgenomen en kreeg een behandeling met Lithium.
Langzaamaan ging het beter met haar. In gesprekken met haar psychiater kreeg Niki inzicht in haar ziekte. Het werd haar duidelijk dat ze haar leven moest aanpassen aan haar manisch-depressieve stoornis en dat alleen het gebruik van medicijnen niet genoeg was. Zij heeft de voortekenen van een hypomanie, zoals het minder behoefte hebben aan slaap en een overvolle agenda, leren herkennen. Ze moet het dan wat rustiger aan doen, maar de ‘verleiding’ om door te schieten naar een hypomanie blijft groot. Maar omdat Niki weet dat zij elke hypomanie moet bekopen met een depressie, probeert ze dat te voorkomen. Ook de mensen in haar omgeving waarschuwen haar als het dreigt mis te gaan. Het liefst zou Niki een leven zonder pieken en dalen hebben. Evenwichtigheid in haar leven is wat ze nastreeft. Toch blijft het een leven met beperkingen; een betaalde baan geeft bijvoorbeeld té veel druk, maar dat heeft ze leren accepteren.
