Depressie heeft niet van mij gewonnen

Ik ben een dame van 34 jaar. Woon alleen. Geen kids, geen partner en ik heb weer last van depressieve periodes, waar ik het zwaar vind om mijn bed uit te komen. Ben ik er eenmaal uit, duurt het ook even voor ik klaargemaakt ben om de dag te beginnen en is het alweer 13.00 uur. Ik heb ups en downs en zit al vanaf vorig jaar thuis vanwege een zoveelste angstaanval op werk. Gedurende het jaar heb ik ook goede momenten gehad dat ik vooruit lijk te gaan. En dat komt vaak doordat ik me aan een schema houd om elke dag een workout te doen. Alleen de laatste weken lukt het me gewoon niet. Ik ben een thuisstudie begonnen, sinds mei. Ik heb maar 1 examen gedaan en ook nog eens niet gehaald. Ik vind het verschrikkelijk dat het zo is allemaal en wil graag vooruit. Maar het is zo zwaar! Alles alleen doen en overal alleen voor zorgen. Soms denk ik, waar klaag ik over, er zijn mensen met kinderen die het ook gewoon flikken.

Ik ben een tijdje onder behandeling geweest bij een psycholoog voor mijn paniek/angstaanvallen. Maar ik weet niet of dat wel zo goed heeft geholpen, gezien ik weer bij af ben. Wellicht moet ik een andere behandelingkrijgen. Mij helpt het meer als ik elke dag beweeg. En zonlicht doet mij ook goed. Zucht.. ik doe mijn best om hiertegen te vechten maar het is echt moeilijk! Ongelooflijk moeilijk. Waardoor dit zo komt. Het komt denk ik bij mij vooral door eenzaamheid. Niet veel sociale contacten, alleen als men me nodig heeft. Familie niet vaak op bezoek. Geen lieverd die zich aan mij wil verbinden. Het zijn altijd kortstondige tijdelijke flings. Ugh. Wanneer zal dit over zijn? Ik hooooop dat ik vandaag een workout erin kan gooien voor mezelf. Ondaks dat mijn lichaam zo moe is wil ik het toch doen. Schilderijen maken helpt mij ook wel. Ik merk dat hoe minder ik beweeg hoe slechter ik me voel. Het is een vicieuze cirkel. Want je bent te moe om dingen te doen. Maar je wilt wel want je weet dat het je goed zal laten voelen. Alleen het ritme constant blijven houden, is een uitdaging. 

Ik ga nu verder met het artikel dat ik moet schrijven voor mijn studie. Ik wil zo graag dingen behalen en terug kunnen kijken en zeggen: "Ja. Ik ben er doorheen gekomen. Hoe zwaar het ook was. Depressie heeft niet van mij gewonnen!"