Depressie is ...

Depressie is leegte, somberheid, het gevoel willen huilen, maar soms niet kunnen huilen. Het gevoel alsof je verdrinkt en iedereen om je heen zwemt boven je. Het gevoel alsof je de marathon telkens weer opnieuw moet rennen. Vermoeidheid. Het niet uit bed kunnen komen. Voor 10 kunnen eten of juist geen zin hebben in eten. Schuldgevoel. Het gevoel van waardeloosheid. Het gevoel van machteloosheid, frustratie, woede, angst. Veel vergeten, concentratieproblemen. Je wilt er wel over praten maar niemand begrijpt je. En als je dan alles moet uitleggen.. laat dan maar. Dat is het ergste. Werd je maar begrepen. Dan hoefde je niet zoveel moeite te doen om het uit te leggen. Dan zouden mensen je begrijpen zonder een woord te zeggen. Ik voel me niet serieus genomen door de mensen die niet weten hoe het voelt. Je kunt beter een gebroken been hebben, dan kunnen mensen zien dat je iets hebt. Een depressie is niet zichtbaar. Daardoor komt er ook schaamte bij kijken als je wel eerlijk vertelt hoe het echt met je gaat. Iedereen is obsessief met geluk bezig en je moet altijd doorgaan. En het moet goed gaan. Als het niet goed gaat dan kan dat niet. Mensen willen niet horen hoe slecht het gaat. Die gaan ervan uit dat alles goed gaat, maar niemand kan mij vertellen dat iedereen 100% gelukkig is. Mensen vragen wel hoe gaat het, maar maar weinig mensen willen luisteren naar het antwoord. En als mensen wel naar je willen luisteren komt dat schuldgevoel weer voor degene met de depressie. Je afvragen waarom je vertelt hoe goed of slecht het met je gaat. Niemand is oprecht geïnteresseerd in je.

Als je vraagt hoe gaat het? Wil je dan ook luisteren naar het antwoord? Of vraag je het uit beleefdheid en wil je niet luisteren. Of wil je alleen “goed” horen? 

Ik vind het zo vreselijk hoe ik me voel. Ik wil graag begrepen worden, maar ik wil het niet hoeven uitleggen. 

Iedereen verwacht wat van je of wil wat van je. Maar niemand snapt hoeveel moeite alles wat je moet doen kost. Niemand snapt hoe fijn het is als er oprecht iemand naar je luistert. Zonder goede adviezen te krijgen. Het is gewoon fijn als iemand zegt: ja het is ook gewoon allemaal kut en naar je luistert. 

Ik weet niet waarom het zo belangrijk is om begrepen te worden. Misschien de oordelen die je krijgt als mensen je niet begrijpen? Dat je je aanstelt? Dat je goedbedoelde adviezen krijgt waar je geen ruk mee kan? Lief bedoeld, maar het werkt niet. Je voelt je er alleen maar ellendiger door als mensen je adviezen gaan geven, want je kunt niet anders. Het lijkt net of iemand met een depressie er zelf voor kiest om depressief te zijn. 

Een depressie is zo ontzettend klote. Niet kunnen slapen, niet op kunnen staan, tot niks kunnen komen, niet kunnen concentreren. Elke avond weer wakker liggen van piekeren, niet door kunnen slapen, vaak wakker worden midden in de nacht, en voor je wekker wakker worden? Grote levensvragen aan jezelf vragen. Ook een negatief zelfbeeld, negatieve gedachten en lage eigenwaarde... noem maar op en zo voelt iemand met een depressie zich. Ja dat hoort er allemaal bij. En in de nacht als je slaapt gaat het piekeren gewoon door. In je onderbewustzijn. Het gevoel hebben dat je maar half slaapt.

Er is zo’n groot verschil tussen ‘niet kunnen’ en ‘niet willen.’  

Niet kunnen genieten. Waar je vroeger van alle kleine dingetjes kon genieten, kun je nu de kleine dingetjes niet eens meer zien. Er zijn bij een depressie nog wel momentjes van lachen, maar wel minimaal. Wat je eerst zo grappig vond is nu niet meer zo. Waar je eerst zo je best voor deed, kan je nu niet meer schelen. Waar je eerst van genoot, kun je nu geen energie voor opbrengen om het te doen, laat staan er van genieten. En iedereen verwacht iets van je. Het toneel spelen dat je vrolijk bent terwijl je vanbinnen kunt huilen. De onwijze hekel aan avonden, omdat ‘s avonds alle negatieve gedachten en gepieker weer komen. Het niet meer normaal kunnen functioneren terwijl je dat eerst wel kon. Het put je uit. Depressie put je uit.

Ik snap niet hoe het is voor omstanders, maar omstanders begrijpen iemand die depressief is vaak ook niet. Zelf vind ik dat niet erg. Als ze maar luisteren. Oprecht luisteren. En het menen.