Depressiegala

Op 23 januari werd op Nederland 1 het Depressiegala uitgezonden.

Depressie en gala. Een nogal tegenstrijdig begrippenpaar. Anita Witzier benoemde dit ook aan het begin, dat ze daar veel vragen over kreeg. Terecht, natuurlijk. Gala betekent feest, en voor de meeste mensen is depressie geen feest (voor de minder goede verstaander, dit is ironie).  Toch hield ik er een goed gevoel aan over. Nou ja, goed, dat is misschien een ongelukkige woordkeuze. Ik werd geraakt door verschillende verhalen van mensen met een depressie. Die verhalen raakten me in mijn eigen depressie. De herkenning, ondanks de verschillen. Dus nee, ik voelde me niet goed daarna, maar ik ben wel blij dat er aandacht voor is. En dat er humor in zat, want ook dat vind ik herkenbaar. Ik maak ook grappen over mijn depressie, en ook al is dat vaak zwarte humor, het is wel degelijk humor.  

Aan het begin van het gala vroeg Anita Witzier aan Bram Bakker, psychiater en organisator van het gala – en, wat volgens mij bij hem past, niet in galakleding – wat depressie is. Daarin maakte hij een duidelijk onderscheid tussen depressie en een dip. Toch miste ik in het geheel ook een onderscheid, namelijk depressie naar aanleiding van een concrete gebeurtenis, die vaak te behandelen is en daarna weg is, en chronische depressie. Mijn depressie is chronisch. Voor de duidelijkheid, in dit onderscheid dat ik maak zit geen waarde-oordeel. Een depressie is per definitie heftig, en op het moment dat je er midden in zit, is er geen ‘na de depressie’ of ‘later’.  Dan is er alleen maar duisternis.  

Ik gebruik bewust de omschrijving ‘als je er midden in zit’. In mijn ervaring is het zo, dat een depressie in hevigheid varieert. Er zijn periodes dat ik alles pikzwart zie, en er geen lichtpuntje is. De laatste jaren is het echter zo, dat het een soort voordurende schemering is. Niet pikdonker, maar zeker niet licht.  

Anita en Bram (en vele anderen die het hebben georganiseerd en er aan meegewerkt), bedankt voor het gala. Heel goed om jongeren aan het woord te laten, omdat juist de facebookgeneratie vooral de mooie dingen laat zien. Hoewel, twintig jaar geleden, toen ik twintiger was, was dat niet anders. Ook toen vertelde je vooral de leuke dingen die je deed. Volgend jaar graag weer een gala, wat mij betreft dan graag meer uitleg over de vele verschillende uitingsvormen van depressie.  Ik werk er graag aan mee.