Ik ben bang, niet voor mijzelf maar voor mijn partner
Ik ben bang, niet voor mijzelf maar voor mijn partner. Niet bang in de zin van bang voor maar bang over. Sinds 4 maanden is ze depressief. Na een fijne vakantie op Bonaire is ze weer als zv-er aan het werk gegaan. Ze kwam thuis met corona. Beiden 10 dagen in quarantaine. Vervolgens is ze weer gaan werken waar ik het niet mee eens was. Kwam thuis met de mededeling dat ze ontslag genomen had.
Dat was een goed besluit dacht ik. Maar toen is de depressie ingetreden.
Bijna 65, geen werk, geen hobby's, geen doel. Zelfs onze klein dochter is teveel kabaal. Ze slaapt slecht, eet slecht. Valt af en wordt vergeet achtig. Daarnaast wordt ze steeds onredelijker, tracht dat te compenseren via wat ontremde situaties. Zit zichzelf en in toenemende mate mij in de weg.
Ik ben op dit moment ook Bijna op.
Morgen psychiater spreken, hoop op verlichting
Verhalen zijn persoonlijk
Wees je ervan bewust dat deze verhalen persoonlijke ervaringen zijn. Wat voor de één werkt, werkt niet automatisch ook voor jou. En als iemand een bepaalde overtuiging heeft, wil dat niet zeggen dat deze overtuiging ook klopt.
Informeer je goed als je overweegt om medicijnen te gaan gebruiken. Passende medicatie is voor iedereen anders. Overleg met je behandelaar en kijk hier.
