Manisch Depressief

Vorig jaar kwam ik bij de GGZ Crisisdienst terecht met een helpsychose. Zes weken lang heb ik in mijn appartement rond gelopen met is dit nu echt of ben ik paranoïde aan het worden. In mijn slaap kreeg ik een zielensysteem uitgelegd en iedereen die discrimineert of denigreert gaat naar de hel. Zwarte zielen huilend, gillend en in deze zielen werd alle pijn van oorlogen, ziektes en Auschwitz in gestopt. Satan groter dan New York vloog boven deze zwarte zielen. Maar niet in mijn slaap zag ik vier schimmen, geesten en 1 x een kind.

Een behoorlijke zware psychose, bijna belandde ik achter de gesloten deuren.

Mijn geheugen is ook terug van mijn eigen leven en er worden nu testen in de toekomst met me gedaan. Ook op het gebied van trauma.

Deze psychose kreeg ik na mijn herinneringen terug te krijgen van mijn eigen leven.

Twintig jaar terug heb ik een vakantie mee gemaakt waar ik ben gebrainwashed, zes dagen praatte ik niet veel meer, zeven dagen uitgescholden, lichamelijk iets mishandeld en vijf dagen opgesloten gezeten in een hotelkamer. Op deze vakantie was ik ook twee dagen suïcidaal en kwam zwaar getraumatiseerd terug. Niemand die dit door had, het liefst had ik (voor zo'n 2 jaar) een plastic zak over mijn hoofd, als meisje van 27 jaar en meldde me vaak ziek voor afspraken of werk. Mijn gedachten gingen zo...tegen niemand ga ik over deze vakantie praten, als zij gelijk heeft dat niemand me leuk vindt...pleeg ik zelfmoord.

Daarvoor ging een geschiedenis vooraf, geestelijk en lichamelijk mishandeld door mijn eerste serieuze relatie. Was 21 jaar en zwaar depressief, suïcidaal voor een jaar, zeven dagen een Satanpsychose met : JE MOET ZELFMOORD PLEGEN. Elke dag door het leven: IK BEN LELIJK, IK BEN TE DIK (was 47 kilo), NIEMAND IS TE VERTROUWEN EN ga zo maar door met negatieve gedachtes, wat dit ex-vriendje me allemaal vertelde (zijn woorden).

Een terugval op mijn 23ste en waar ik in het buitenland 1 jaar suïcidaal gewoond heb. Waar ik zes/zeven maanden duivels om me heen had, ontzettend veel dronk in de horeca en niet naar huis ging, vanwege Satan, die wilde ik niet in deze wereld nog is tegen komen. Heb een pistool tegen mijn hoofd aan als 23 jarige, ben verkracht en twee keer aangerand.

Veel schade voor een jonge meid en die vakantie is de druppel geweest voor me, dat ik nog langer ziek bleef. Helaas zijn er in de jaren 90 fouten gemaakt door psychologen, waardoor ik van mijn 29ste tot 43ste met een geestelijke stoornis verder door het leven ging. Had een drang ontwikkeld om mensen te helpen met alléén maar problemen. Een contactstoornis die ik had vanwege deze vakantie (waar ik opgesloten heb gezeten en nog meer) geen relaties meer wilde, niet op vakantie ging. Niemand in mijn omgeving, familie, vrienden en kennissen die dit door hadden en ik ook niet.

Nu mijn geheugen weer terug is en alles weer herinner, droomde ik als 26, 27-jarige voor het laatst. Mijn kinderwens komt nu nooit meer goed, omdat ik heel veel jaren ziek ben geweest in mijn hoofd.

Nu word ik geholpen bij de GGZ om hier mee te leven en alles wordt verder onderzocht hoe mijn hersenen gewerkt hebben. Heb een masker opgetrokken en heb mezelf compleet beschermd op het gebied van relaties, een kinderwens vanwege traumatische ervaringen.

Deze vakantie is levensbepalend voor mij geweest. Als deze vrouw (wie ook wist dat ik in een lift van een depressie was en dat het steeds beter met me ging, als 27-jarige) respectvol met me was omgegaan, had ik deze ervaring niet gehad.

Nu mijn geheugen weer goed werkt, ben ik hier ontzettend van geschrokken. Mijn diagnose is nu manisch-depressief (biopolair 1) en voorlopig word ik zeer zeker geholpen bij de GGZ.

Hoop dat mensen iets aan mijn verhaal hebben.

Meer ervaringsverhalen