Mindfulness was voor mij de ontbrekende schakel

Ik heb eigenlijk vanaf ik mij kan herinneren al last van depressieve perioden. Toen ik twintig was ben ik voor het eerst 'in therapie' gegaan. Nu ben ik 51. Ik ben in de perioden dat ik een depressie had bij verschillende psychologen en psychiaters onder behandeling geweest. en slik fluoxetine (Prozac), wat bij mij erg goed werkt.

Tijdens de behandelingen (onder andere cognitieve gedragstherapie, RET, assertiviteitstraining, en inzichtgevende gesprekken) heb ik veel geleerd. Vooral 'trucs' om mijn gedrag te veranderen en om mijn gedachten een meer positieve kant op te sturen. Heel erg waardevol. Na elke behandeling dacht ik dat ik nu zo veel had geleerd dat een nieuwe depressie me niet meer zou overkomen. Of beter gezegd: dat ik een nieuwe depressie niet meer zou toelaten. Als het me desondanks niet lukte de depressie te bedwingen vond ik dat ik had gefaald. Mindfulness heeft me enorm geholpen om op een ander manier met mijn depressiegevoeligheid om te gaan. Ik zie het als de ontbrekende schakel. Natuurlijk blijf ik de trucs en medicatie gebruiken om actief te proberen een aankomende depressie te voorkomen. Maar ik weet nu dat ik niet altijd hoef te vechten. Dat heeft me enorm veel rust gegeven. Ik heb nog wel moeilijke perioden maar een echte depressie heb ik sindsdien niet meer gehad.