Zo'n 7 jaar geleden toen mijn 1e kindje geboren werd, ben ik in een strijd gekomen met mezelf

Zo'n 7 jaar geleden toen mijn 1e kindje geboren werd, ben ik in een strijd gekomen met mezelf. Terugkijkend op mijn jeugd, besefte ik dat ik mijn eigen kinderen heel anders wil opvoeden en niet zoals dat bij mij gegaan is. Mijn vader was vaak weg, mijn moeder psychisch ziek. Ze kon geen liefde geven, mijn jeugd bestaat uit negativiteit, veel voor mezelf op moeten komen, en daarnaast ben ik misbruikt. Dit heb ik heel lang weggestopt, niemand mocht dit weten want ik voelde me schuldig, en wat zou er wel niet van me gedacht worden. Ik lachte veel weg, kreeg veel lichamelijke klachten, en met weinig zelfvertrouwen, en een groot negatief zelfbeeld ben ik vorig jaar april ' gebroken'. Bij de psycholoog en psychiater terecht gekomen. Ik heb verschillende diagnoses ptss, gegeneraliseerde angststoornis, en depressie. Het is een strijd, die ik nog iedere dag met mezelf heb. Een strijd die ik niet op wil geven, maar soms zie ik het somber in. Hoe word ik ooit beter, kan ik ooit nog genieten dat zijn vragen die ik mezelf dagelijks stel. Ik blijf strijden voor een mooie toekomst..

Meer ervaringsverhalen