Blog Eleanor: Met je kop op de tv

Daar sta/zit je dan. Met je kop op de televisie. ‘Ik heb een depressie, maar ik ben geen depressie.’ Gisteravond werd op de KRO-NRCV op NPO1 het depressiegala uitgezonden. Ik was een van de vijf mensen die ze interviewden. Vorige week werd het ook uitgezonden tijdens het evenement zelf. Toen zag ik mezelf dus ook. Vreemd om zo je eigen gezicht op een groot scherm te zien. Jezelf horen en zien. Maar vanavond vond ik het minder vreemd. Ja, samen met mijn vriendinnen gingen we voor de buis zitten en zette ik Nederland 1 aan, maar ik had het idee dat een dvd werd afgespeeld. Dat het allemaal nep was. Niet ECHT uitgezonden werd.

Of dat er maar 10 man keek. Aangezien ik wel wat berichtjes kreeg. Zo appte een andere blogger me meteen erna en zei: ‘en hoe voelt dat?’ Ik zei: ‘ik voel er niet zoveel bij’. Ik denk eigenlijk dat je dat zelf niet echt door kan hebben. Je bent maar een mens. Dat er een miljoen mensen voor de buis zitten en naar jou kijken. Dat is toch onwerkelijk? Sowieso ging het helemaal niet om mij, maar om het probleem. Depressie. En dit bespreekbaar maken. Er voor uitkomen. Jezelf kwetsbaar durven op te stellen. Hulp te zoeken. Dat is het belangrijkst. Want je hoeft je niet te schamen als je een depressie hebt.

Na de uitzending zaten mijn vriendinnen en ik op de bank en zei een van mijn vriendinnen iets waardoor ik eindelijk realiseerde waar ik nu ben en waar ik vandaan ben gekomen. Ze zei: ‘Ja, ik vind het gek om je op tv te zien. Kijk waar je anderhalf jaar geleden stond. En waar je nu bent. Het had zo anders kunnen aflopen.’ Ja… toen moest ik wel even slikken. Het had inderdaad heel anders af kunnen lopen. Anderhalf jaar geleden stond ik voor een keuze. Het was alsof ik op een weg stond en ik tussen twee richtingen kon kiezen. Links: Mijn eigen leven beëindigen of rechts: 180 graden omdraaien. Ik besloot rechts af te slaan.

Wat begon als een strijd, werd toen het begin van mijn transformatie. En nu sta ik hier. Met mij is het goed gegaan. Maar er zijn talrijke mensen die iedere dag besluiten om toch voor links te kiezen. Ze zien geen uitweg meer. Zij besloten dat links de enige optie was. Ze durfden er niet voor uit te komen of ze hebben al hulp gekregen maar dit was niet voldoende. Ken of ben jij iemand die geen uitweg ziet. Weet dat je echt kan kiezen. Er zijn plekken waar je kan praten. 113online, Sensoor en MIND zijn een paar online plekken waar je kan praten en hulp kan zoeken. Of bel een goede vriend of vriendin. Met mij ging het ook echt heel slecht, maar ik koos rechts. En dat kan jij ook doen. Praat erover. Durf jezelf kwetsbaar op te stellen, want kwetsbaarheid is stoer.

F**k die depressie en pluk de dag! 

Niet kunnen kijken gisteravond? Via deze link kan je het terugkijken!

Wil je meer blogs lezen van Eleanor, lees dan snel hier verder.